Patron na „te” czasy

Urodził się w Turynie w 1901 r. Syn malarki i polityka, właściciela liberalnego dziennika La Stampa. Student inżynierii górniczej. Członek licznych stowarzyszeń religijnych i organizacji społecznych. Człowiek ascezy i modlitwy, który wiarę łączył w jedno z czynną miłością. Pomagał cierpiącym, zepchniętym na margines i opuszczonym. Dobrze pływał, jeździł na rowerze i konno, kochał góry. Nad fascynację pięknem i sztuką, zamiłowanie do sportu i zainteresowanie problemami społecznymi, stawiał zawsze stałe zjednoczenie z Chrystusem. Od 1922 r. tercjarz dominikański. Zmarł na skutek infekcji chorobą Heinego-Medina, na krótko przed ukończeniem studiów, w 1925 r. Beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II 20 V 1990 r. jako wzór dla współczesnej młodzieży świata. Papież, jeszcze jako kardynał, nazwał go „Człowiekiem Ośmiu błogosławieństw”.

Trzej ostatni papieże wskazywali Pier Giorgia Frassatiego jako wzór dla młodzieży. Ojciec Święty Franciszek nawiązał do jego przykładu w czasie homilii wygłoszonej podczas nieszporów z udziałem rzymskich studentów, chwaląc jego „piękne świadectwo”: